من وبلاگم را دوست داشتم

اینجا هم می شود نوشت و پاک کرد دیگر! مثل دفتر می ماند. دیشب نوشته بودم که چشمانم رابستم و وبلاگم را حذف کردم. بله این کار را کردم. اشک ریختم و احساس وابستگی ام را سرکوب کردم. سخت بود خیلی اما باید میشد، برای کارم دلیل زیاد داشتم! قول می دهم اینجا این کار رو نکنم یا حداقل سعیم را میکنم. آخه این جا برای من است! برای خودِ خودم!
ناراحت هستم اما پشیمان؟! نه.. کمی تغییر می دهم اینجا را و برای خودم از نو می نویسم.